Charli XCX - brat

kaanakmansss
7 Eyl 2024
5 dakikada okunur

Ağzında sakızı, şişirip şişirip, arsız arsız patlatıyor.

Daha önceki yazılarımda 2000'leri sırtında taşıyan göz kamaştırıcı pop yıldızı kadınlardan bahsetmiştim. Nelly Furtado'dur, Anastacia'dır, Christina Aguilera'dır, Britney Spears'tır ne bileyim Kylie Minogue'dur... Bu tarz bir şey dinlemeyeli uzun zaman olduğu için dönüp dönüp bu ablaları dinlerim bazen. Hatta, utanmadan iddia ediyorum güçlü feminen enerjiye sahip parçaları dinlemek için en iyi ortam "agalar" ya da "brolar" ile aynı arabada bulunduğunuz bir ortamdır.

Neredeeeeen nereye. Boom! Clap! The sound of my drum, the beat goes on and on and on and on and...

Uzun süredir zaten böyle bir şeye ihtiyaç vardı derken aslında daha önce CherryPop Blog'da da incelediğim Caroline Polachek imdadıma yetişmişti; böylece Kelela, FKA Twigs, Eartheater gibi daha deneysel seslerden çıkıp 2000'ler'in "şeker" popuna geri dönebilmiştim. Şimdi üzerine bir de benim için "Boom Clap" ile özdeşlemiş olan Charli XCX gelmiş oldu. Boom Clap dönemi de benim için galiba sadece Carly Rae Jepsen, Ke$ha, Lady Gaga ve Taylor Swift gibi isimleri hatırlatıyor. 2014 diyor internet. 2024'te olduğumuza ve haliyle şu anda 28 yaşında biri olmama inanamıyorum. Üniversiteye yeni girdiğim ve ne yapacağımı bilemediğim, kimlik bunalımları ve gelecek kaygıları yaşadığım, iPhone 5c'm ile bütün gün H&M gezdiğim zamanlar... Gerçekten güzel zamanlar.

Sonra ne mi oldu? Nice rüzgarlar esti, 20 nüfuslu devletler kuruldu, savaşlar açıldı, işler değişti, kariyerler inşa edildi, yıl 2024 oldu ve bir "brat Summer" geride kaldı. Peki brat Summer tam olarak neydi? brat Summer emek değildi, brat Summer aslında yakın zamanda Megan Thee Stallion ve Cardi B gibi pek görkemli ablalarımız sayesinde aşina olduğumuz Hot Girl Summer'ın "2010'lar ne güzeldi ya, Blackberry vardı hatırlıyor musun, UGG falan" haliydi. Project X izleyince heyecanlanan ergen erkeklerin ergen kız versiyonuydu: Alkolün, partilemenin, Designer kıyafetlerin ve Ghosting'in dibine vuran, göğsüne sim süren, telefonlara cevap vermeyen, ani bir kararla sevgilisini terk edip (sıkılmıştı) klüplere giden ve sabaha alka-seltzer ile uyanan kızcağızlardı. Evet belki Mean Girl'lerdi, düzenli hayatı olan bebek kızları zorbalarlardı, belki sadakatsiz ve iticilerdi, belki biraz görgüsüz ve gamsızlardı ama... tüm bu gizli majör depresyonlarına rağmen yaşamayı biliyorlardı.

Nitekim... brat Summer sona erdi. Şimdi brat'i yeniden değerlendirme vakti.

so julia"?

Aynı anda her yerde olmaya çalışıp hiçbir şey olmamak ve ne yeterince becerikli, ne de yeterince güzel olmak. İşte Julia Fox.

Albüm, brat'in bayrak taşıyıcısı olan 360 ile açılış yapıyor. Görece sakin bir başlangıç olduğunu düşünüyorum ama aslında klip istediğimiz brat modunu çok daha iyi yakalatıyor bize.

Klibin girişinde uzuuunca bir masada "influencer" diyebileceğimiz bir çok brat ablamız yer alıyor ve güzellik algılarından bahsediyorlar. Yeni nesil güzellik algıları üzerine yapılan bu sohbette "güzel ama korkutucu da" yaklaşımının gerçekten de sosyal medya ve moda dünyasından çokça tanıdık olduğunu fark ediyoruz. Bu sırada tabii Charli de "yalnız bir susarsanız, yeni şarkımı söyleyecektim" diyor ve şov başlıyor. Tabii masadaki isimlerden biri de Julia Fox. "I'm everywhere, I'm so Julia" diye bir cümle duyuyoruz parçada, orada kafamıza dank ediyor. Moda, Outfit of the Day içerikleri, kitaplar, yeni diziler, filmlerde konuk oyunculuklar, Kanye West ile birlikte olmalar... Gerçekten daha düne kadar adını duymadığımız -ya da unuttuğumuz- Julia Fox bir anda her yerde oldu, çeşitli sektörlerde kendine lider roller edindi, kanaat önderi oldu... Julia Fox artık belki de hiç olmadığı kadar güçlü bir marka. Her şeyden önce, Julia Fox gerçek bir brat.

Albümün Okuması

360 ile giriş yaptık, Club Classics ile devam ediyoruz. İçeriğini incelemeye çok bir sebep bulamasam da sound olarak kirli, keyfi yerinde, görgüsüz ve spontane olduğunu söyleyebilirim. brat ruhunu çok güzel temsil eden, yeme bozukluklu ve eve döndüğünde ağlamalı bir klüp gecesi hissi uyandırıyor. Ankaralı safkan keko bir arkadaşın da dediği gibi: Hoplatır, coşturur.

Bu arada Charli XCX ile George Daniel'ın nişanlı olduğunu biliyor muydunuz? Artık biliyorsunuz. Evet. Charli nişanlı.

Bence albümün en özenilmiş, en güçlü parçalarından biri: Sympathy is a Knife. Burada Charli'nin ses renginin dolgunluğundan Autotune'ü ne kadar iyi taşıyabildiğine; Pop'un Charli için ne kadar doğru bir janra olduğundan hikaye anlatıcılığı konusundaki başarısına pek çok öğe var. Sanırım parçanın Taylor Swift olamamak, olamayacak olmak ve bunu kabul etmek; ama Taylor'u da hem kültürel hem piyasasal düşmanı olarak görmekten ve kötü niyetli olduğunu düşünmekten de kaçınamamak gibi bir alt metni de varmış ama bunu doğrulayacak bir öğe yok elimizde diye düşünüyorum. Bunu da magazinci arkadaşlar düşünsün... Benim için Sympathy is a Knife, kafa sesinin ne kadar iyi kullanılabileceğine ve içsel çatışmaların doğru anlatımına dair kadar ufak bir ders niteliğinde, neredeyse bir Pop başyapıtı.

"Yukarıdaki şey komplo teorisi ya hehehe" diyen beni bir anlığına tersyüz eden o şarkıya geldi sıra. I Might Say Something Stupid. Sözleri incelemek dışında bir şansımız yok. Sözleri inceliyoruz ve komplo teorisinin gerçek olabileceğine inanıyoruz. Bu arada ben brat diye bir şey ürettim yoksa tutunmam mümkün değil, havalı gibi davranıyorum ama yaşlıyım aslında diyen Charli XCX ile omuz omuza hüngür hüngür ağlıyoruz:

wear these clothes as disguise

just to re-enter the party - I'm famous but not quite

but I'm perfect for the background

one foot in a normal life

Bu arada sevgili okurlara hatırlatma: Normal olmakta hiçbir problem yok.

Kylie Minogue? Sophie Ellis Bextor? September? Infernal? 2000'lerin kadın öncülü fütüristik pop'larına house'larına geri döndük. Talk Talk. Lirikalite anlamına pek bir şey olmasa da inanılmaz iyi hissettiren, çok fashionable ve aşk kokulu bir parça. Mesela bunu 8 yaşımda dinlesem garipsemezdim.

Von Dutch albüm kapağı. Ben şu yeni nesil albüm kapaklarının solundan "fırt" diye çıkan etiketlere bayılıyorum ya.

Von Dutch... Çok güçlü bir geri dönüş. Az önce yeterince ağladık. Şimdi mekanın kime ait olduğunu gösterme zamanı diyor ve brat modumuzu geri açıyoruz. Hatırlarsınız bir zamanlar -takriben 2000'lerde- Ed Hardy diye bir marka vardı. Von Dutch da biraz öyle. 2000'lerde kalmış ama adını duyunca bir "ooo" olursunuz. Charli XCX de kendini Von Dutch ile aynı yere koymuş. Siz TikTok'ta danslar yapar, para için onla bunla yatarsınız ama ben bir gelirim, oyunları bozarım. demiş. Yalan olmasın, brat'le bir geldi gerçekten de öyle oldu. Çok 2008 bir yanı da var bu parçanın. Dinleyen benimle aynı fikirde olacaktır... Şahane. Everything is Romantic ile dünyanın nimetlerinden faydalanıp hadi aşık olalım! derken, Rewind ile bazen ufak bir mola verip odamızda dans etmenin önemini hatırlıyoruz. (Bence tam ayakkabı denerken dinlemelik bir parça. Neden öyle geldi?)

Bizim çocuklar. Sene kim bilir kaç. Vay be.

So I ile SOPHIE'ye yazılmış olağanüstü bir işe rastlıyoruz sonra. Cümlelerin kırık kırık seslenişleri, SOPHIE gibi LGBTQIA+ kültürünün en radikal sanatçılarından birinin dahi son derece normal, arkadaş canlısı ve insan yüzünü anlatan mini hikayeler, Charli XCX'in samimi özlemi... Sözleri okudukça paramparça olmamak elde değil, öyle ki SOPHIE'yi bilmeyen dahi öğrenmek isteyecektir. Bence de SOPHIE gibi bir sanatçıyı yakından tanımakta fayda var. Ufku geniş olana yeni bir tat kazandırır, ufku kapalı olana ya bir çukur ya da yeni bir gökyüzü sunar. Huzur içinde uyusun.

Girl, So Confusing ile dating kültürünün içi boş hallerini ve bir şeyler yapmamız lazım, yapmıyoruz hallerinin özetini oldukça akşamdan kalma bir beat ile dinliyor; Apple ile uzun süre baktığımız üzümlerden kaçmanın yollarını arıyor ve bize fazlalık olan arkadaşlıklarımızı sona erdiriyoruz. b2b ile neredeyse Vogue parçalarından tanıdığımız bir ritm ve bol tekrar ile kafalarımızı sallarken sürekli başa sarmanın ve sürekli aynı şeyleri yapmanın acısını çekiyoruz.

Mean Girls ile tüm zorba kızları güle oynaya, hatta piyanolar eşliğinde dans ederek kutlarken I Think About it All the Time ile normal bir hayata geçersek ünümüzden ve özgürlüğümüzden olur muyuz sorusuna yanıt arıyoruz. 365 ile de partiye şimdilik devam ederek 2024'e gerek damgasını, gerekse platform topuklularını vuran bu albümü geride bırakıyoruz.

Bu albüm sepetinden bize de düşer mi? Sanmam.

Derin bir nefes verdik, partiyi bitirdik, brat Summer'ı bile bitirdik ve eve dönüyoruz. Acaba yarın hayatımızı olumlu ve normal anlamda yeniden inşa etmeye mi çalışacağız? Yoksa iş çıkışında yeniden aynı şiddetle partilemeye devam mı edeceğiz? TikTok gezerken bir bakmışız 6 saat geçmiş, öyle bir halde mi bulacağız kendimizi; mesela markaların trend oldu diye brat albüm kapağına göndermeli içeriklerine mi coşacağız? Galiba bu soruların yanıtlarını veremiyoruz şimdilik ama gerçekten çok eğlendiğimizi söyleyebiliriz.

Enstrümantasyonu da hafife almamak gerekiyor. Evet konsept bir albüm olmaya yakın, evet bir ideolojisi var ama House, Pop, Garage, Hyper-pop gibi pek çok türü de kendi içinde başarıyla harmalayan bir yanı olduğunu söylemek mümkün. Biliyorum ki brat biraz dışarıda kalmışların, parti hayatını bırakamamışların, parti hayatından sıkılmışların, art niyetli kızların ve cilveli eşcinsellerin favori albümlerinden biri olacak.